Prace zakwalifikowane do II etapu konkursu 2019
Przedstawiamy wyniki wstępnej selekcji. Spośród poniżej
opublikowanych prac jury wybierze najlepsze, wyłoni laureatów i
zaprosi ich mejlowo lub telefonicznie do udziału w gali finałowej 21 marca w Lublińcu.
Ostateczną listę nagrodzonych prac przedstawimy w relacji z finału
konkursu.
szkoły podstawowe i gimnazja
dotknęłam palcem chmury,
była jak wata cukrowa,
słodka i kolorowa
na chwilę zmieniła mnie w motyla
teraz trzymam ją w słoiku,
bym mogła czasem polatać nad łąką
była jak wata cukrowa,
słodka i kolorowa
na chwilę zmieniła mnie w motyla
teraz trzymam ją w słoiku,
bym mogła czasem polatać nad łąką
Aleksandra Metera, Szkoła Podstawowa im. Strażaków Polskich w
Nowej Wsi Lęborskiej, opiekun: Małgorzata Borzeszkowska
Jestem jak mrówka w mrowisku,
pszczoła w ulu,
nic nieznacząca istota,
ale dla ciebie
jestem promykiem słońca w pochmurny dzień.
pszczoła w ulu,
nic nieznacząca istota,
ale dla ciebie
jestem promykiem słońca w pochmurny dzień.
Nadia Lier, Szkoła Podstawowa nr 32 im. Bohaterów Monte Cassino w Katowicach, opiekun: Marek Jóźwiak
Wolność nie może istnieć bez miłości
- Jeżeli kogoś kochasz,
twoje serce przywdziewa skrzydła.
- Jeżeli kogoś kochasz,
twoje serce przywdziewa skrzydła.
Weronika Rosłan, Szkoła Podstawowa nr 6 im. Józefa
Mackiewicza we Wrocławiu, opiekun: Marzena Tyl
Przepraszam za słowa wyrwane prosto z mojego serca!
Jestem tylko człowiekiem!
Jedynie parasol ludzkich rąk
ochroni mnie przed deszczem zła tego świata - zawsze
Jestem tylko człowiekiem!
Jedynie parasol ludzkich rąk
ochroni mnie przed deszczem zła tego świata - zawsze
Nina Maślanka, Szkoła Podstawowa nr 5 im. ks. Michała
Potaczały w Chrzanowie, opiekun: Danuta Podhalańska
Promieniała radością,
biegła z motylem na ramieniu.
Potknęła się o czyjś uśmiech,
coś połaskotało ją w lewe ucho.
To było chyba szczęście.
biegła z motylem na ramieniu.
Potknęła się o czyjś uśmiech,
coś połaskotało ją w lewe ucho.
To było chyba szczęście.
Aleksandra Koprowska, Szkoła Podstawowa im. Strażaków
Polskich w Nowej Wsi Lęborskiej, opiekun: Małgorzata Borzeszkowska
W otaczającym świecie
karmionym fleszami, lajkami i subami
zaginął Autorytet.
Kto nie chce zatracić się w pustych wartościach
niech zacznie szukać go ... sercem.
karmionym fleszami, lajkami i subami
zaginął Autorytet.
Kto nie chce zatracić się w pustych wartościach
niech zacznie szukać go ... sercem.
Honorata Garlej, Szkoła Podstawowa nr 7 z Oddziałami Integracyjnymi im. Marii
Skłodowskiej-Curie w Jaworznie, opiekun: Joanna Smal
Złowić rybę na wędkę to jak złapać życie na haczyk.
Nikt nie będzie decydował za mnie kim będę,
ja sam pokieruję swym życiem.
Potrzebuję tylko dobrej przynęty.
Nikt nie będzie decydował za mnie kim będę,
ja sam pokieruję swym życiem.
Potrzebuję tylko dobrej przynęty.
Jan Szleper, Szkoła Podstawowa nr 2 w Lublińcu, opiekun: Aleksandra
Hepner-Zając
Otwórz oczy, a zobaczysz.
Nadstaw uszy, a usłyszysz.
Wytęż węch, a poczujesz.
Wystaw ręce, a dotkniesz.
Szukaj, a znajdziesz sens w życiu swoim.
Nadstaw uszy, a usłyszysz.
Wytęż węch, a poczujesz.
Wystaw ręce, a dotkniesz.
Szukaj, a znajdziesz sens w życiu swoim.
Daniel Śliż, Sekcja Polska w Strasburgu, opiekun: Emilia Słoń
Gniew jak wybuch wulkanu
Zasypuje popiołem uczucia
I cisza…
Wszystkie relacje
jak linie wysokiego napięcia
pozrywane przez ludzki żywioł nerwów.
Zasypuje popiołem uczucia
I cisza…
Wszystkie relacje
jak linie wysokiego napięcia
pozrywane przez ludzki żywioł nerwów.
Inga Pawelec, Polsko-Francuska Niepubliczna Szkoła Podstawowa "La
Fontaine" w Warszawie, opiekun: Kinga Pawelec
Próbujemy zaglądać w głąb siebie,
inspirować się dziełami,
jednak każdy z nas jest zesłany na Ziemię
w innym celu.
inspirować się dziełami,
jednak każdy z nas jest zesłany na Ziemię
w innym celu.
Michalina Zając, Szkoła Podstawowa nr 6 z Oddziałami Dwujęzycznymi w Gliwicach, opiekun: Tomasz Pyzik
I znów napiszę banalny wiersz
ukazując mój przebłysk geniuszu
Weno wróć! Bez ciebie nie istnieję
Kim jestem: wierszokletką czy poetką?
Cogito ergo sum
To za mało
ukazując mój przebłysk geniuszu
Weno wróć! Bez ciebie nie istnieję
Kim jestem: wierszokletką czy poetką?
Cogito ergo sum
To za mało
Vanessa Domeradzka, Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Psarach, opiekun:
Katarzyna Garyga
My ludzie.
Czy może zwykła materia?
Stworzyły nas reakcje?
Czy może nadludzka siła?
Po co żyjemy?
Nikt nie wie.
Ale jedno jest pewne
-"chcąc więcej,
tracimy wszystko".
Czy może zwykła materia?
Stworzyły nas reakcje?
Czy może nadludzka siła?
Po co żyjemy?
Nikt nie wie.
Ale jedno jest pewne
-"chcąc więcej,
tracimy wszystko".
Kamil Zając, Szkoła Podstawowa w Grabowie, opiekun: Joanna Heftowicz
Życie jest płomieniem tańczącym na wietrze uczuć.
Miłość podsyca ogień, który nas spala.
Śmierć pozostawia mętną iskrę i gorzką woń spalenizny ... rozczarowania.
Miłość podsyca ogień, który nas spala.
Śmierć pozostawia mętną iskrę i gorzką woń spalenizny ... rozczarowania.
Joanna Korkosz, Szkoła Podstawowa nr 39 w Lublinie, opiekun:
Anetta Gawryluk
pod srebrnymi włosami
pajęczyną zmarszczek
za rogowymi okularami
skrywa się psotna dziewczynka
z długim warkoczem
bujająca w obłokach
moja Babcia
pajęczyną zmarszczek
za rogowymi okularami
skrywa się psotna dziewczynka
z długim warkoczem
bujająca w obłokach
moja Babcia
Martyna Michalska, Gimnazjum nr 113 z Oddziałami Dwujęzycznymi w Warszawie,
opiekun: Lidia Pachuta
Biorę ten końcowy dech ostatniego tchnienia
zaczerpnę i wreszcie powiem
że umarł we mnie smutek
że dopiero na końcu oddycham
bo chyba na tym polega zapomnienie
zaczerpnę i wreszcie powiem
że umarł we mnie smutek
że dopiero na końcu oddycham
bo chyba na tym polega zapomnienie
Julia Kwaśny, Szkoła Podstawowa nr 3 im. Adama Mickiewicza w
Słupcy - Oddział Gimnazjalny, opiekun: Ewa Kistela
Jestem jak kłębek nici,
każdy rozwija mnie po kawałku przez całe życie,
ale pozna mnie tylko ten,
co zaryzykuje zostać ze mną do końca.
każdy rozwija mnie po kawałku przez całe życie,
ale pozna mnie tylko ten,
co zaryzykuje zostać ze mną do końca.
Adrianna Żydaczewska, Szkoła Podstawowa nr 13 w Częstochowie, opiekun: Mariusz Sieczka
Morze ...
Bezkresna przestrzeń ...
Znad fali pojawia się
Cisza ...
Spokój ...
Słońce przypala spieczone wargi ...
Lecz tutaj tylko
Cisza i Spokój ...
Bezkresna przestrzeń ...
Znad fali pojawia się
Cisza ...
Spokój ...
Słońce przypala spieczone wargi ...
Lecz tutaj tylko
Cisza i Spokój ...
Szymon Molitorys, Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Jacka
z Oddziałami Gimnazjum w Katowicach, opiekun: Marek Jóźwiak
Kiedy po naszych ideach
ostaną plastikowe kości
Kiedy czas wygra
Ziemia skruszy się jak porcelana
Rozsyp się razem ze mną na proch
I powróćmy do wszechświata
ostaną plastikowe kości
Kiedy czas wygra
Ziemia skruszy się jak porcelana
Rozsyp się razem ze mną na proch
I powróćmy do wszechświata
Dorota Zarucka, Szkoła Podstawowa nr 15 im. Jana Pawła II w Lublinie,
opiekun: Teresa Szabelska
Wstydzimy się błahostek
Zamknięci
Myślimy o każdej pomyłce
Wyciągamy nieistotne sprawy z przeszłości
Może zamiast biec do tyłu
Otworzymy dziś swoje serca?
Zamknięci
Myślimy o każdej pomyłce
Wyciągamy nieistotne sprawy z przeszłości
Może zamiast biec do tyłu
Otworzymy dziś swoje serca?
Agnieszka Rostkowska, Szkoła Podstawowa nr 189 im. Marszałka
Piłsudskiego z Oddziałami Integracyjnymi w Warszawie, opiekun: Lidia Lachowicz
szkoły średnie
"Ramiona"
Moje ramiona są otwarte na ból i strach,
lecz pragnę zasypiać w twoim uścisku,
bo przy tobie świat pięknieje,
choć serce nadal krwawi.
lecz pragnę zasypiać w twoim uścisku,
bo przy tobie świat pięknieje,
choć serce nadal krwawi.
Nicola Jach, Zespół Szkół w Paczkowie, opiekun: Jolanta
Kalisz
Obudziła mnie pustka.
Uczucia są jak piach.
Przesypują się między palcami-
nie mogę ich zatrzymać.
Uczucia są jak piach.
Przesypują się między palcami-
nie mogę ich zatrzymać.
Nikola Baran, Zespół Szkół nr 5 im. Jana Pawła II w
Lublinie, opiekun: Małgorzata Olewińska-Kiszczak
To życie kłuje jak róża
Smakuje jak słodycz
pomimo gorzkich chwil
pomimo gorzkich łez
pomimo gorzkich słów
chcę się zatrzymać i nie słyszeć nic
po prostu być
Smakuje jak słodycz
pomimo gorzkich chwil
pomimo gorzkich łez
pomimo gorzkich słów
chcę się zatrzymać i nie słyszeć nic
po prostu być
Józef Skorosz, Zespół Szkół Mechanicznych im. Komisji
Edukacji Narodowej w Poznaniu, opiekun: Agnieszka Polińska
Można przymierzyć obuwie, odzież,
umówić się na jazdę próbną. ...
więc dlaczego?
umówić się na jazdę próbną. ...
więc dlaczego?
Tak ważnej, życiowej roli,
nie można poprzedzić próbą
nie można poprzedzić próbą
Ewelina Kowalczyk, Zespół Szkół Usługowo-Hotelarskich i
Gastronomicznych w Przemyślu, opiekun: Bernardyna Banaś
Skoro wszyscy jesteśmy stworzeni na wzór Boga,
dlaczego tak bardzo się różnimy?
dlaczego tak bardzo się różnimy?
Nicole Pasternak, Zespół Szkół Mechanicznych im. Komisji Edukacji Narodowej w
Poznaniu, opiekun: Agnieszka Polińska
Zimne usta, od których dotyku mógłbym spłonąć.
Śmiem pragnąć dotyku rąbka jej sukni.
Miłościwy Boże,
zniszcz mnie lub uczyń równemu sobie,
bym mógł ją zniewolić.
Śmiem pragnąć dotyku rąbka jej sukni.
Miłościwy Boże,
zniszcz mnie lub uczyń równemu sobie,
bym mógł ją zniewolić.
Alicja Nowakowska, Zespół Szkół Nr 1 w Miechowie, opiekun: Małgorzata
Stachurska
Czasami krok, którego śmiertelnie się boimy,
jest tym, który przywraca nas do życia.
jest tym, który przywraca nas do życia.
Weronika Garczyńska, Zespół Szkół Mechanicznych im. Komisji
Edukacji Narodowej w Poznaniu, opiekun: Agnieszka Polińska
Był wypadek na skrzyżowaniu,
nie przeżyłam.
Nic mi jak na razie nie powiedzieli.
Pachnie tu bzem i jeszcze się nie dowiedziałam,
czy bóg istnieje.
Zupa w lodówce
nie przeżyłam.
Nic mi jak na razie nie powiedzieli.
Pachnie tu bzem i jeszcze się nie dowiedziałam,
czy bóg istnieje.
Zupa w lodówce
Maja Żurawska, Liceum Plastyczne im. Artura Grottgera w Supraślu, opiekun:
Elżbieta Suchocka
Nie róbcie z nas maszyn do sukcesu lub porażki!
Mogę przecież, jeśli zechcę,
zostać szczęśliwym sprzątaczem albo,
jeśli zechcę, nieszczęśliwym milionerem.
Mogę przecież, jeśli zechcę,
zostać szczęśliwym sprzątaczem albo,
jeśli zechcę, nieszczęśliwym milionerem.
Maria Awdziej, Liceum Plastyczne im. Artura Grottgera w Supraślu,
opiekun: Maria Doroszew
Gdy ciąży ci kamień niespełnionych marzeń,
zrób z niego cokół swojego pomnika.
zrób z niego cokół swojego pomnika.
Weronika Dura, Zespół Szkół Mechanicznych im. Komisji Edukacji Narodowej w Poznaniu, opiekun: Dorota
Janicka
Życie - jest jak bezwładny jesienny liść
lub jak porcelanowa lalka –
- niewiele znaczące i kruche,
ale piękne.
Warto zbierać liście i bawić się lalkami
- żyć.
lub jak porcelanowa lalka –
- niewiele znaczące i kruche,
ale piękne.
Warto zbierać liście i bawić się lalkami
- żyć.
Paulina Nowacka, Zespół Szkół nr 5 im. Jana Pawła II w
Lublinie, opiekun: Małgorzata Olewińska-Kiszczak